سپیده دم رستاخیز

آمدن قیامت و سپیده دم رستاخیز آفتاب ، روشنایی را از دست داده است : ستارگان از هم پاشیده اند ؛ کوه ها فرو ریخته اند ؛ دریاها شعله ور شده اند ؛ مادران شیرده از وحشت ؛ بچه های خود را رها کرده و پا به فرار گذاشته اند . و بالاخره با دمیدن مرحله اول « اسرافیل » در شیپور ، قیامت شروع و همگی موجودات و مخلوقات از بین می روند و با دمیدن اسرافیل در صور ( شیپور ) «برای بار دوم » همه زنده می شوند و آدمیان ، همین که از قبر خارج می شوند ، با سرعت شروع به دویدن می کنند ؛ گویا علامت و تابلوی مخصوصی را هدف قرار داده اند و اینان می خواهند هر چه زودتر خود را به آن برسانند ! با چشمانی اشک آلود به اطرافشان نگاهی می اندازند و می گویند . قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا يس: ٥٢ « ای وای بر ما ، چه کسی ما را از خوابگاهمان بر انگیخت ؟!» و سپس با سرعت سرشان را بالا می اندازند و در حالی که پلک چشم هایشان بی حرکت است ، دلشان فرو می ریزد و با دیدن « عذاب الهی » سخت متحیر می گردند و از خود می پرسند : اینجا دیگر کجاست ؟ حتماً « قیامت » شده و اینجا یکی از توقف گاههای آن است ! آه ! نکند قیامت بر پا شده باشد ؟! به هر طرف که می روی بیشتر حیران می مانی ، هیچ کس به فکر تو نیست ؛ روزها پشت سر هم می گذرد و عذاب « حیرت » آزارت می دهد و نمی دانی چه بکنی ؛ به خود وعده می دهی که شاید در توقف گاه بعدی آرامتر باشم ، اما چنین نیست به توقف گاه بعدی هم نزدیک می شوی ؛ همهمه همه جا را پر نموده است و عده ای دل هایشان در گلوهایشان گیر کرده است . إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ غافر: ١٨ « آنگاه که جان ها از شدت ترس به گلوگاه می رسد » . وَالَّذِينَ كَسَبُواْ السَّيِّئَاتِ جَزَاء سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِنْ عَاصِمٍ َيونس: ٢٧ « آنان که مرتکب گناه شده اند ، باید مجازاتی همانند گناه خود با ذلت و خواری ببینند و هیچ قدرتی وجود ندارد که بتواند آنان را از سخط الهی و کیفر عادلانه او بر کنار نگاه دارد » وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَالصافات: ٢٤ «اینان را در مواقف ، متوقف سازید که مسئول اعمال خویش هستند .» NEW...