پايان دنيا، کي؟ و چگونه؟قسمت پنجم

باز فرمود: "سپس با ‏روم مي جنگيد". ‏

با من توقفي کنيد و بيانديشيد؛ اين جنگ (يعني جنگ با روم) جدي ترين و خطرناکترين جنگ روي ‏زمين خواهد بود!‏

پیامبر صلي الله عليه وسلم محل اين جنگ را مشخص نمود و تفاصيل جنگ را ذکر نموده و حتي نتيجه ‏ي جنگ را نيز مشخص کرد، چرا پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: "سپس با روم مي جنگيد خداوند ‏آنرا فتح خواهد کرد"؟

مسلم در صحيح خود از حديث ابوهريره رضي الله عنه روايت کرده که پيامبر صلي الله عليه وسلم ‏فرمود: «لا تقوم الساعة حتى ينزل الروم بالأعماق أو بدابق» يعني: قيامت برپا نمي شود تا آنکه سپاه ‏روم در اعماق يا دابق مستقر مي شوند. اين اعماق و دابق کجاست؟

دو مکان در نزديک حلب در کشور سوريه هستند، آمريکائيها و اروپائيها در سالهاي آينده در اين ‏سرزمين و منطقه استقرار مي يابند همانطور که صادق صلي الله عليه وسلم به آن خبر داده است.‏

به بعضي از کتابهاي لغت و معاجم قديمي رجوع کردم تا ببينم اهل لغت قديم در تفسير و تاويل اعماق و ‏دابق چه مي گويند؛ ديدم که آنها مي گويند: (دابق) سرزميني بين حلب در سوريه و انطاکيه در ترکيه ‏است. مي گويم سبحان الله العظيم، نگاه کنيد به پايگاههاي نظامي آمريکا در ترکيه و در سراسر دنياي ‏اسلامي و حتي در دولتهاي اروپايي اللخصوص بعد از اتفاقات افغانستان، الان امريکا پايگاههاي نظامي ‏خود را در قلب اروپا قرار داده است. پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: «قيامت برپا نمي شود تا آنکه ‏سپاه روم در اعماق و دابق مستقر مي شود» يعني در نزديکي حلب منطقه ي سوريه، و شايد يقينا بدانيد ‏که آمريکا سوريه را در فهرست کشورهاي حامي ارهاب و تروريست قرار داده است،

آري، پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: «لاتقوم الساعة حتى ينزل الروم بالأعماق ودابق فيخرج إليهم ‏جيش من المدينة هم من خيار أهل الأرض يومئذ‎ ‎فإذا تصافوا قالت الروم للمسلمين: خلوا بيننا وبين الذين ‏سُبُوا منّا نقاتلهم، يقول المسلمون: لا والله لا نخلي بينكم وبين‎ ‎إخواننا، قال النبي: " فيتقاتلون فيُقْتَلُ ثُلُثُ ‏الجيش لا يتوب الله عليهم أبداً‎ ويقتل ثلث هم أفضل‎ ‎الشهداء ‏عند الله ، ويبقى ثلث فيفتح الله له لا يفتنون أبداً» ‏

‏يعني: قيامت برپا نمي شود تا آنکه سپاه روم در اعماق و دابق مستقر مي شود، پس لشکري از بهترين ‏انسان‌هاي روي زمين از مدينه به سوي آنها مي‌رود، وقتي که روبروي هم صف مي‌بندند سپاه روم به ‏مسلمانان مي‌گويد: از جلوي ما و کساني که به ما کفر ورزيدند (خيانت کردند) کنار برويد ما با آنها مي جنگيم. (کساني ‏که روم مي خواستند با آنها بجنگند، کساني از اهل روم بودند که توحيد خداوند عزوجل را داشتند و به لا ‏إله‎ ‎إلا الله وأن محمداً رسول الله شهادت مي دهند و اسلام آورده و سپاه روم را ترک مي کنند و بلکه ‏همراه مسلمانان با آنها مي جنگند.) مسلمانان در جواب مي گويند: قسم به خدا بين شما و بين برادرانمان ‏را ترک نخواهيم کرد (برادران مسلمانمان را تنها نمي‌گذاريم) پس با آنها جهاد مي‌کنند ولي يک سوم ‏آنها شکست مي‌خورند که خداوند آنان را هرگز نمي‌بخشد. (يعني يک سوم از لشکر مسلمين کشته مي ‏شوند که خداوند هرگز آنها را نمي بخشد..چرا؟ زيرا آنها خيانت کردند و از محل جنگ گريختند و به ‏خدا و رسولش و مومنين خيانت کردند، فرار مي کنند و سپس کشته مي شوند.) و يک سوم ديگر کشته ‏مي‌شوند که آنها برترين شهيدان نزد خداوند هستند و يک سوم باقي مي مانند که خداوند فتح را برايشان ‏مي آورد. (يعني خداوند اين يک سوم را بر روم به پيروزي مي رساند)‏‎.